Bir Malzeme Ne İyi?

Maddi bir mal, tüketicilerin diğer ürünleri satın alabileceği, satabileceği veya ticaret yapabileceği bir kalemdir. Bu malların incelenmesi ekonomik teori veya felsefede yaygındır. Bir maddi iyiliğin değerini belirleyen birçok teori var. Örneğin, kolay kredi veren bankalarklasik iktisatçılar, malların bir şahsın kendilerine sahip olmaktan aldığı kullanımla onlara bir değer koyduğuna inanırlar. Marksist ekonomik teori, iyi bir değerin, hammaddeyi değerli bir öğeye dönüştürmek için harcadığı emekten kaynaklandığını belirtir.

Klasik iktisat teorisi, malları değerden ya da bir tüketiciyi maddeden almayı kullanır. Tarihsel zamanlarda, bir ekonomide farklı malları satın almak veya ticaret yapmak için bir mecraya ihtiyaç vardı. Bir çiftliği olan bir tüketici, mısırı pamuk haline getiren bir tüketiciye mısır ticareti yapabilir. Bu senaryoda, her maddi iyiliğin diğerine bir değeri vardır, bireysel olarak, her birey sadece bir maddeyi büyütür. Ticari mallar, her bireyin, ürünü kendileri yetiştirmeden geçimlerini iyileştirme yeteneğini sağlar.

Ne yazık ki, sürekli olarak bir malzeme ticaretini başkaları için iyi bir şekilde işlemek, değerlerini zayıflatmaktadır. Bir ekonomideki herkesin mısırı olduğunda, iyinin değeri hızla düşer. Bu nedenle, bireyler sürekli olarak tüm bireylere her zaman değeri olan bir değişim ortamı sağlayan bir değere sahip olan iyi bir değer ararlar. Tarihsel olarak altın bu ortama dönüştü. Bu iyilik tüm bireyler için değerliydi, mısır yetiştiricisinin altın için mısır ticaretine izin vermesi ve daha sonra pamuğun ya da diğer eşyaların altını müşterinin ihtiyaçlarını karşılaması.

Bu klasik iktisat teorisi altında, her birey ekonomide iyi olan her malzemeye bir değer koyma yeteneğine sahiptir. İşlemler, alımlar ya da satışlar yalnızca her bir şahıs, işlemdeki malların eşit değerde olduğuna inanıyorsa gerçekleşir. Dolayısıyla, iyi bir değer sadece bireysel bir tüketici tarafından belirlenebilir. Mallar için bir pazar ortaya çıkacaktır,hızlı kredi veren bankalar  bir birey malları ekonomideki çoğu birey tarafından kabul edilen bir değerde satmaktadır. Ekonomide iyi olan her materyal, bir iyinin ekonomideki bireyler tarafından bir değeri veya kullanımı bulunana kadar bu teoriye girmektedir.

Tersine teoriler maddi mallara farklı bir değer verirler. Marksist teori, maddeyi üretmek için gereken emeğin bir iyiliğine değer vermeye çalışır. Örneğin mısır yetiştiricisi, mallarını toplumda üretmeye yönelik esasına göre fiyatlandıracaktır. Birçok klasik iktisatçı, emek-değer teorisine inansa da, Marksist teori, onu kişisel düzeyin ötesine taşır. Mal üretmek için ihtiyaç duyulan toplumsal olarak kabul edilebilir emek, maddi düzeyde bir mal üretmeye yönelik kişisel emek düzeyine ek olarak, toplumsal düzeye bir fiyat verir.