Bir Konsantrasyon Stratejisi Nedir?

Bir konsantrasyon stratejisi, hem iş hem de yatırım durumlarında kullanılan bir yaklaşım türüdür. Strateji, iş yapmanın bir yaklaşımı olarak, belirli bir ürünün veya belirli bir pazara yönelik en azından küçük bir ürün grubunun geliştirilmesi için kaynaklarının çoğuna odaklanmayı seçen bir şirketi kapsamaktadır. Yatırım yapmaya bir yaklaşım olarak,kolay kredi veren bankalar  bir yoğunlaşma stratejisi, daha çeşitlendirilmiş bir yatırım koleksiyonuna girmek yerine, portföyü oluşturmak için küçük bir hisse senedi grubunun seçilmesini gerektirmektedir. Bir piyasada, ani bir ekonomik dönümün başarısızlığa yol açabileceği kadar çok yatırım yapılabilme potansiyeli de dahil olmak üzere, bir konsantrasyon stratejisinin kullanılmasıyla ilgili potansiyel yükümlülüklerin yanı sıra faydalar da vardır.

Bir iş operasyonunda uygulandığı gibi, bir konsantrasyon stratejisinin amacı, ürün hattına ve şirketin rekabet etmeyi seçtiği pazara tekil bir odak sağlamaktır. Bunu yapmak, belirli kaynakların belirli bir sektörde uzman veya uzman olarak görülmesine yol açabilir, çünkü tüm kaynaklar bu alanda mümkün olan en iyi ürünleri yaratmayı ve pazarlamayı amaçlamaktadır. Zaman zaman, bir şirket bu uzmanlık kursunu seçebilir ve bu sektördeki standardı belirlemeye başlayacak kadar başarılı olabilir ve rakiplerin iş içinde kalabilmeleri için hangi ölçütlere ulaşmaları gerektiğini belirleyebilir.

Başarılı olunca, konsantrasyon stratejisi, bir pazarda güçlü bir itibara sahip olmanın yanı sıra, tüketiciler arasında önemli bir isim değeri yaratmayı mümkün kılar. Aslında, tekil ürünün adı, tüketicinin akıllarında, şirket tarafından yapılıp yapılmadığı gibi, bu türdeki tüm ürünler için ortak bir kullanım olarak ortaya çıkan ortak bir kullanıma girebilir. Aynı zamanda, üstün kalitenin algılanması, şirketin tek bir şey yapması ve bunu iyi yapması gerçeğine dayanarak sıklıkla yetiştirilmektedir.

Bir konsantrasyon stratejisi çok iyi çalışabilirken, bu yaklaşımın bazı potansiyel tuzakları var. Tüketicilerin taleplerindeki değişiklikler, tekil ürün piyasasının küçülmeye başladığı anlamına gelebilir; bu durum şirketi finansal açıdan zor durumda bırakabilir. Teknolojideki yenilikler ürünü modası geçerek üretimi etkin bir şekilde sona erdirebilir. Farklılaşmayan şirketler, hızlı kredi veren bankalarekonomik yavaşlamalarda, özellikle de söz konusu ürünün bir zorunluluktan ziyade bir lüks olarak algılanması durumunda genellikle savunmasızdır. İşletmenin zararı önlemek için yeterli mali rezervleri olmadığı sürece, şirketin başarısız olması için iyi bir şans vardır.